Nowelizacja przepisów ustaw o CIT i PIT przewiduje istotne zmiany dotyczące zasad poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, zwanego podatkiem u źródła, określonego w art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz analogicznie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek u źródła dotyczy sytuacji, w których dochód/przychód nierezydentów podatkowych uznaje się za uzyskany na terytorium naszego kraju. Większość dokonywanych zmian dotyczy przypadków, w których łączna wysokość należności z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, wypłacanych dla tego samego podatnika w danym roku podatkowym przekracza 2.000.000 zł. Mowa tutaj o należnościach, takich jak na przykład przychody z praw autorskich lub pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i worów zdobniczych, czy też przychody z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych i innych, przychody z tytułu odsetek, czy wreszcie przychody z tytułu podatku u źródła, łącznie z dywidendami. Przekroczenie wskazanego wyżej limitu spowoduje obowiązek obliczenia, poboru i wpłacenia podatku przez płatnika bez uwzględnienia stawek podatku, zwolnień ani warunków niepobrania podatku wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zatem, jeżeli wypłaty przekroczą 2.000.000 zł, płatnik będzie zobowiązany do poboru podatku w pełnej wysokości, tj. 20% lub 19%, niezależnie od przysługującej mu możliwości zastosowania stawki obniżonej, czy też zwolnień.
Nowe przepisy przewidują jednak dwie możliwości uniknięcia obowiązku, wynikającego z art. 26 ustawy o CIT. Po pierwsze, możliwe jest złożenie przez płatnika w formie elektronicznej organowi podatkowemu oświadczenia, że posiada on dokumenty wymagane przez przepisy podatkowe uprawniające go do zastosowania preferencyjnych zasad opodatkowania, co będzie zwalniać podatnika z poboru podatku u źródła. W oświadczeniu musi się również znaleźć potwierdzenie braku wiedzy o okolicznościach wykluczających możliwość niepobrania podatku na podstawie przepisów prawa podatkowego. Oświadczenie należy składać każdorazowo przed dokonaniem wypłaty należności i powinno dotyczyć każdego kontrahenta z osobna. Prawidłowo złożone oświadczenie będzie ważne przez dwa kolejne miesiące. W przypadku złożenia nieprawdziwego oświadczenia, przepisy przewidują odpowiedzialność karnoskarbową członków zarządu, którzy je złożyli (oświadczenie musi zostać podpisane przez każdego z nich), a także sankcje w postaci dodatkowego zobowiązania w wysokości 10% lub 20% uszczuplonej należności.
Drugą możliwością, pozwalającą na niepobieranie podatku w przypadku przekroczenia kwoty 2.000.000 zł, jest uzyskanie opinii naczelnika urzędu skarbowego. Opinia o stosowaniu zwolnienia może jednak dotyczyć wyłącznie przypadków, w których istnieje możliwość skorzystania ze zwolnień na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie dotyczy zwolnień przewidzianych w regulacjach umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Koszt takiej opinii ma wynosić 2.000,00 zł, a organ będzie miał 6 miesięcy, licząc od daty złożenia wniosku, na wydanie opinii. Opinia organu podatkowego jest ważna przez trzy lata.
Korzystną informacją dla płatników jest fakt, iż w dniu 31 grudnia 2018r. Minister Finansów wydał rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Rozporządzenie odracza do dnia 30 czerwca 2019 r. obowiązek poboru podatku u źródła dla płatności powyżej 2 mln zł. Odroczeniem objęte zostały zarówno płatności transgraniczne jak i dywidendy krajowe. Przepisy stosuje się o ile spełnione są warunki do zastosowania niższej stawki podatku u źródła, zwolnienia lub niepobrania podatku u źródła wynikające z danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub przepisów szczególnych. Od strony praktycznej, przepisy zawieszają także obowiązek złożenia oświadczenia przez członków zarządu w celu skorzystania ze zwolnienia/zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła w momencie płatności. Wpływa to pośrednio na ograniczenie odpowiedzialności członków zarządu w przypadku zakwestionowania przez organy podatkowe prawa do stosowania zwolnienia/obniżonej stawki podatku. Rozporządzenie nie odracza natomiast wejścia w życie innych znowelizowanych przepisów dotyczących zasad poboru podatku u źródła, które zostały opisane poniżej. Opisane poniżej zmiany wchodzą w życie od 1 stycznia 2019r.
